Jak jesienne jabłuszko :-)

Ach, te gołąbki … 😉 Ich ilość, rozmaitość, wzajemne podobieństwa wielu gatunków do siebie, dość skutecznie zniechęcały mnie jak dotychczas od ich rozpoznawania 😦 Nieliczne, pojedyncze gatunki nauczyłam się rozpoznawać, pozostałe widywane w lasach rejestruję tylko, że są i na tym się kończy … A raczej kończyło, bo od wczorajszego napotkania gołąbków niczym rumiane jesienne jabłuszka i kolejnego przeglądania atlasu grzybów – rozdział Russula – zaczynam odczuwać chęć zmierzenia się z tym kosmosem gołąbkowych gatunków 🙂 Co prawda, odczuwam swego rodzaju falstart na samym początku ciernistej drogi rozpoznawania gołąbków, gdyż gatunek nazwany przeze mnie roboczo „gołąbek niczym jesienne jabłuszko” powinien wg Atlasu grzybów rosnąć pod sosnami, a rósł pod … bukami! 😦 Ale nikt nie obiecywał przecież, że droga ku poznaniu rodzaju Russula sp. nie będzie wyboistą i pełną kolein, które mogą znów skutecznie zniechęcić amatorkę wiedzy o tych ni to grzybach, ni to ptakach – gołąbkach 😉

gołąbek Russula sp. z buczyny

czy to gołąbek (cokolwiek to oznacza 😉 ) czy rumiane jesienne jabłuszko? 🙂

i drugie rumiane jesienne jabłuszko pośród ściółki z bukowych liści 🙂

Złudzenie?

Opieńki stygną po sparzeniu, a ja mam chwilkę na podzielenie się dzisiejszą zdobyczą 🙂

Na pniaku sosnowym zauważyłam ładnego i dorodnego grzybka:

grzybek na kłodzie sosnowej

Taki ładny i dorodny był, że zasługiwał w pełni na to, by mu chwilkę poświęcić 🙂

Pluteus atromarginatus na kłodzie sosnowej

Pluteus atromarginatus na kłodzie sosnowej

Czy zwróciliście uwagę, że ostrza blaszek są ciemne? To nie złudzenie, te ostrza blaszek rzeczywiście są ciemne, to jest charakterystyczna cecha tego gatunku 🙂 Patrząc wyłącznie z góry na tego grzybka można by wziąć go za łuskowca (drobnołuszczaka) jeleniego Pluteus atricapilus. Jednak to, że rośnie na sośnie, czyli jednym z gatunków iglastych oraz to, że ma ciemne ostrza blaszek, świadczy o jego tożsamości – jest to łuskowiec (drobnołuszczak) ciemnoostrzowy Pluteus atromarginatus 🙂

ciemne ostrza blaszek Pluteus atromarginatus

Na gatunkach liściastych też występuje gatunek o ciemnych ostrzach blaszek, jednak ten nosi nazwę Pluteus umbrosus i chyba już go pokazywałam w grzybowisku 🙂 Zaraz to sprawdzę 🙂

Opieńkobranie :-)

Dziś spotkałam takie coś:

takie coś 🙂 Armillaria sp.

Było tego więcej i …..

... tak wyglądało przed 🙂

A tak …..

... wyglądało po 🙂

A tak wyglądało w …..

... w koszyku - efekt opieńkobrania 🙂

Na powitanie jesieni …

… podgrzybek w pas się pokłonił!

podgrzybek do stóp jesieni upada 🙂

Uprzedzając ewentualne pytania napomknę, iż kilkoma ładnymi podgrzybkami i jednym przepięknym prawdziwkiem jesienne grzybobrania dziś otworzyłam 🙂

Grzybek i jego cień :-)

Nie tylko barwy jesieni zachwycają, również efekty światła i cienia 🙂

czubajka i jej cień 🙂

Dziś usłyszałam ją …

… najpierw, a potem dopiero zobaczyłam 🙂

Wiewiórka ruda prychała, pukała, biegała po pniu jodły, zaczepiała mnie? 🙂 Usłyszałam jakieś dziwne odgłosy i nie wiedziałam z czym mam to skojarzyć, aż wzrok powędrował za nimi i wtedy zobaczyłam to miłe i wdzięczne stworzonko 🙂

wiewiórka "zaczepialska" 🙂

Jedną z ciekawszych „konfiguracji” w jakich spotykałam wiewiórki to wiewiórka „u wodopoju”, spotkana przed czterema laty, gdy odwiedziłam wrocławski Ogród Japoński 🙂

spragniona wiewiórka 🙂

Gołąbek wita jesień :-)

To już jesień? To pora wyjrzeć na świat … 🙂

To już jesień? To pora wyjrzeć na świat! 🙂

Tak, gołąbku, najwyższy czas wyjrzeć na świat 🙂 Jesień przyszła do nas wczoraj, 23 września, parę minut po godzinie jedenastej! 🙂

Niech będzie cudna, ciepła, złota, spowita w babie lato, słoneczna, a i mokra na tyle, by grzybki wyglądały na świat i cieszyły nas swoim widokiem i smakiem 🙂

Wszystkim gościom grzybowiska życzę cudnej jesieni!

***

Pomysł przywitania tej pięknej pory roku, jaką jest jesień, zaczerpnęłam od Śmiałka Darniowego 🙂 Śmiałku, dziękuję! 🙂

Urocza parka nad jeziorem :-)

Sporo nauganiałam się już po różnych lasach, w których znajdowałam różne grzybki, aż kiedyś zajrzałam w TO miejsce. Niepozorny, niewielki las nad jeziorkiem, a w nim … tyyyle nowych dla mnie gatunków! Istne zagłębie grzybków, od koźlarzy po włośnianki, zasłonaki, czubajeczki, gąski. Z całego tego towarzystwa tylko koźlarze były jadalne, pozostałe były ciekawe z innych, poznawczych względów. Ale ponieważ właśnie kwestie poznawania grzybków są dla mnie szczególnie istotne, dlatego teraz zaglądam tam raz po raz i nigdy się nie zawodzę. Ostatnio znalazłam nawet gwiazdosza! Znalazłam także uroczą parkę grzybków blaszkowych z oszroniałymi trzonkami i ciemnymi kropeczkami na blaszkach 🙂

widok z TEGO miejsca na jeziorko 🙂

A teraz grzybki w trzech odsłonach plus charakterystyczne ciemne kropeczki na blaszkach.

urocza parka – odsłona pierwsza

urocza parka – odsłona druga

urocza parka – odsłona trzecia

ciemne kropeczki na blaszkach

Sporo wskazuje, że grzybki te to włośnianka rosista Hebeloma crustuliniforme, choć bez potwierdzenia mikroskopowego nie można tego twierdzić z całą pewnością. Napiszę jeszcze o nich słów kilka, ale nieco później, bo dziś potrzebuję trochę odpoczynku po dniu spędzonym w pracy …. Fajnie, że za ten dzień pracy będę miała wolne w przyszłym tygodniu!

Los ptaków na Cyprze

Ptaki migrujące na Cyprze znajdują pułapki w postaci sieci i sznurków nasączonych klejem, po co? By znaleźć się na talerzu jako potrawa rarytas dla zagranicznych gości … 😦

Proceder łapania ptaków jest nielegalny, ale kłusownictwo kwitnie.

Pod tym linkiem znajdziecie informacje, link do filmu na Youtube i link do petycji, poprzez podpisanie której można sprzeciwić się nielegalnemu procederowi i żądać jego ukrócenia.

A … :-)

… takich ślicznotek i takich przystojniaków to powinno już być w lasach mnóstwo 🙂

Macrolepiota procera czubajka kania ślicznotka

Leccinum scabrum koźlarz babka przystojniak

🙂

« Older entries